| بررسی و مقایسه رفتار فوق‌روان‌کننده‌های پلی‌کربوکسیلات اتر با عملکرد معمولی و حفظ‌کننده اسلامپ طولانی‌مدت در بتن |
| کد مقاله : 1009-CONCRETE |
| نویسندگان |
|
سعید خالوئی *1، هادی چیتگر2، علیرضا تاجبخشیان3 1کارشناس ارشد فنی، واحد فنی و پشتیبانی، شرکت بسپار بتن ایرانیان هوشمند (استرامیکس) 2مدیرعامل، شرکت بسپار بتن ایرانیان هوشمند (استرامیکس) 3مدیر واحد تحقیق و توسعه (R&D)، شرکت بسپار بتن ایرانیان هوشمند (استرامیکس) |
| چکیده مقاله |
| این پژوهش به بررسی و مقایسه عملکرد دو نوع فوق‌روان‌کننده پلی‌کربوکسیلات اتر، شامل نوع با عملکرد معمولی (NA-PCE) و نوع حفظ‌کننده اسلامپ بلندمدت (SR-PCE)، در بتن‌های معمولی (CC) و خودتراکم (SCC) می‌پردازد. آزمایش‌ها با هدف ارزیابی فنی، اقتصادی و اجرایی این افزودنی‌ها طراحی شدند. نتایج نشان داد که برای رسیدن به روانی اولیه مشابه، مقدار مصرفی SR-PCE به‌طور میانگین ۵۰ تا ۵۵ درصد بیشتر از NA-PCE است. در عوض، SR-PCE توانست اسلامپ بتن را تا بیش از ۹۰ دقیقه بدون نیاز به افزودن مجدد حفظ کند؛ در حالی که NA-PCE پس از افت روانی، تنها با مصرف مجدد قابل بازیابی بود. در پروژه‌هایی با زمان حمل کوتاه تا متوسط (کمتر از ۴۵ دقیقه) یا زمانی‌که امکان افزودن مجدد روان‌کننده در محل اجرا وجود دارد، استفاده از NA-PCE می‌تواند تا ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش در مصرف کلی افزودنی و تا ۵۰ درصد صرفه‌جویی نسبت به مصرف اولیه SR-PCE ایجاد کند. این مزیت، به‌ویژه در پروژه‌های نزدیک به سایت یا دارای نیروی فنی مجرب، اهمیت بیشتری می‌یابد .در مقابل، SR-PCE گزینه‌ای ایمن و پایدار برای شرایط سخت اجرایی، حمل‌ونقل طولانی، یا کارگاه‌های فاقد امکان مدیریت مصرف مجدد است. به‌طور کلی، این مطالعه نشان می‌دهد که انتخاب هوشمندانه بین NA-PCE و SR-PCE باید بر پایه الزامات فنی پروژه، شرایط کارگاهی، مهارت نیروی انسانی و ملاحظات اقتصادی صورت گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| بتن خودتراکم، افزودنی‌های شیمیایی، فوق‌روان‌کننده، روانی بتن، مقاومت فشاری، دوام بتن، حفظ اسلامپ، پلی‌کربوکسیلات اتر |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
